Deze website gebruikt cookies en scripts om uw gebruik van onze websites geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen.
Oké, ik begrijp het!

Brugklaswerkweek maar dan anders

25 september 2020

Als je niet kan krijgen wat je wilt, is het een kunst om te genieten van wat je hebt. Acht klassen wilden voor de Brugklaswerkweek naar Appelscha om daar in een huisje te koken, te slapen en pret te maken. Maar ze liepen afgelopen woensdag naar de velden van voetbalvereniging Zaandijk om sportief tegen elkaar te strijden.

 


Met de zon op de rug probeerden ze met behulp van twee planken een ravijn over te steken of met een beweegbare constructie water over te brengen naar een emmer. Sport en spel om elkaar te leren kennen en samen te werken. Op een springkussen je evenwicht bewaren terwijl er een sloopkogel op je afkomt of zo snel mogelijk door een opblaastunnel kruipen en ’s avonds op school met elkaar eten en kijken naar de musical.


Een aangepast programma. Rondzwerven bij de buren op de Zaanse Schans om te ontdekken wat een kuiperij is. Om de hoek ligt de geschiedenis voor het grijpen wanneer ze een oud wevershuis bezoeken. In groepjes waaieren ze uit. In een ooghoek zie ik een jongen belletje trekken. Ouderwets kattenkwaad, het past wel bij de locatie al zullen de bewoners er minder blij mee zijn. 



De mooiste dag speelt zich af in het Twiske waar we in alle rust naar toe fietsen. Bij de avonturenspeelplaats spelen we Levend Stratego en zoals altijd komen we tijd te kort. Rode wangen, verhitte gezichten en momenten van glorie en tegenslag. Ze horen bij het spel waarbij twee legers elkaar met kaartjes te lijf gaan. Tussen de middag is het tijd voor een pannenkoek en een ijsje waarna we ons opmaken voor het klimpark.
Een stevige klimtoren, diverse klimroutes en -hoogten en een heuse tokkelbaan. Goed voor uren plezier en het overwinnen van allerlei angsten. 

 

 

Op vrijdagmiddag hoor ik op de Zaanse Schans een leerling klagen. ‘Gisteren had ik echt de mooiste dag van mijn leven en dan zitten we vanochtend weer binnen en hebben we mentoruur.’
De mannen wapperen over het fietspad net als onwetende toeristen en zetten koers naar een van de molens. Jongens met een missie, maar ze hebben elkaar, dus dat komt wel goed.  

 

Arjen van Ginkel
docent geschiedenis



« ga terug