Hoge ogen bij wiskunde wedstrijd in Nijmegen

Op vrijdag 20 september vertrok er vanuit het SMC voor de achtste keer een delegatie richting Nijmegen om deel te nemen aan de jaarlijkse wiskunde wedstrijd die daar door de Radboud Universiteit wordt georganiseerd. De voorgaande jaren hebben we ons als team redelijk staande kunnen houden, maar een echt hoge klassering heeft er nog niet in gezeten. Zelfs vijf jaar geleden, met Mike Daas als topper in ons team, was de 22ste plaats uit ongeveer 100 teams het hoogste wat mogelijk was. Toch heb ik dit jaar het gevoel dat het mogelijk is om die prestatie te verbeteren. Er zit veel talent in het team en de spirit is goed.

Vlnr: Kees van Schenk Brill, Sam Siderius (v4), Teun de Koning (v6), Robin Ceric (v6), Marijn Bakkum (v5) en Matt Molenaar (v6)

Na een voorspoedige reis kwamen we om een uur of tien in Nijmegen aan. Ik heb zelf twee leerlingen met de auto gebracht en Gerard de Vries heeft de andere leerlingen in zijn auto meegenomen. Na een kopje koffie worden we naar een sporthal gebracht waar 100 tafeltjes klaar staan voor de estafettewedstrijd (het ochtendprogramma). Gerard gaat ondertussen de stad verkennen, de leerlingen nemen plaats aan hun tafeltje en ik moet zelf bij een ander tafeltje als jurylid fungeren. De estafettewedstrijd zit als volgt in elkaar. Je krijgt als team telkens een opgave waar je aan mag werken. Je hebt twee of drie pogingen om een antwoord te geven en als je antwoord goed is of de pogingen op zijn, dan krijg je een nieuwe opdracht. Er zijn twintig opdrachten in totaal en je hebt een uur de tijd. Kortom, als je alles af wilt krijgen, dan moet je behoorlijk snel doorwerken. Ik merk bij het team waar ik jureer dat het niet echt meevalt dit jaar. De opgaven zijn aan de lastige kant en de leerlingen blijven lang bij opdrachten hangen. Je kunt in totaal 500 punten halen, maar dat is in de 27 keer dat het gehouden is slechts twee keer gebeurd. Als de bel gaat, kunnen we een rondje door de sporthal lopen en de scores van alle teams bekijken. Het SMC heeft 170 punten gehaald, dat is op zich niet zo heel veel, maar het hoogst scorende team heeft ook “maar” 280 punten gehaald. Mijn inschatting dat het een moeilijk jaar was lijkt correct te zijn.

Na de ochtendsessie staan we ongeveer 20ste. Alles staat echter nog dicht bij elkaar en er zijn ook ’s middags nog 500 punten te verdelen. Na een uitstekende lunch gaan de leerlingen weer richting sporthal om het middagprogramma Sum of Us uit te voeren. Ze hebben hier voorbereidend materiaal voor gekregen dat over kegelsneden en ruimtevaart ging. Ik ben erg benieuwd hoe ze dat hebben voorbereid, maar de docenten mogen ’s middags niet de zaal in. Wij krijgen zelf een lezing voorgeschoteld, ook over ruimtevaart.

Het team aan het werk tijdens het middagprogramma Sum of Us

Tegen vieren druppelen de teams langzaam weer binnen bij de plaats waar straks ook de prijsuitreiking is. Het duurt even, maar dan zie ik ook ons team aan komen lopen. Ze komen hoofdschuddend aan, het was niet gelukt om sommige vragen überhaupt goed te starten, maar ze hebben wel enkele dingen goed gedaan is hun inschatting. Dat klinkt alsof het ons niet gaat lukken om de prestatie van vijf jaar geleden te verbeteren. Ze vertellen er wel bij dat bij veel andere teams het ook niet zo lekker ging. Om half vijf is de organisatie er ongeveer uit en kan er worden gestart met de uitslag. In tegenstelling tot andere jaren besluiten ze om eerst de uitslag van de teams die op de plekken 11 t/m 100 zijn geëindigd te projecteren. Dat zorgt voor de nodige spanning. Op het eerste scherm verschijnen eerst de plekken 75-100. Die hebben nog niet eens 170 punten in totaal gescoord, dus daar staan we boven. Vervolgens komt er een scherm met de plekken 51-75. We scannen vlug de lijst en zien onze school niet ertussen staan. Kortom, we hebben wel het linkerrijtje gehaald.
Dan de plekken 26-50. Ook hier zien we ons niet tussen staan. Euforie alom. Het scherm van 11-25 komt in beeld en de twijfel slaat toe. Hier staan we ook niet bij. Hebben we onze schoolnaam dan toch gemist bij een van de voorgaande schermen? Nu worden de teams van de top 10 opgeroepen om naar voren te komen en hun prijs in ontvangst te nemen. We zijn niet 10e. Ook niet 9e. Het moet niet gekker worden. Het blijkt dat we met twee andere teams gedeeld 6e zijn geworden. 

Trots nemen we onze prijs in ontvangst, uiteraard een wiskundeboek, maar dat mag de pret niet drukken. We vertrekken om een uur of 5 weer uit Nijmegen en de files vallen enigszins mee, zodat we om een uur of 7 weer allemaal in Zaandam terug zijn. Het was een zeer geslaagde dag. 

Kees van Schenk-Brill
docent wiskunde