Afscheid zonder knuffelen: Ontvangst brugklasleerlingen op het SMC

Zes, zeven weken was de stroom opgedroogd, nu vloeiden de fietsers weer naar de Leegwaterweg. Dinsdagochtend mochten de brugklassers als eerste het Sint Michaelcollege betreden voor de opening van het schooljaar 2023-2024. Op de route wachtte de een op de ander zoals was afgesproken en een enkele vader fietste mee, de hand in de rug van zijn trots. Toch was bij de meeste ouders het loslaten al begonnen, die kwamen per auto.

Het is een traditie op het SMC dat ouders en kinderen aanwezig zijn bij het debuut in het voortgezet onderwijs. Spannend uiteraard, nog een tikje onwennig en bovendien al snel warm door de massale opkomst. Brugklascoördinator Beatrice van der Lubbe heette iedereen welkom en loodste ons door het programma, zoals ze komend jaar heel veel in goede banen zal leiden. 

Vooraf zaten Pien, Kaylee en Lexi te wachten op het seintje, zoals ze dat de afgelopen vijf jaar ook al deden. In 2024 zwaaien we ze uit met een diploma en is de ontvangst van de brugklassers voor hun een herinnering. De meiden treden elk jaar op. Met Lexi achter de Michaelvleugel en de andere twee zingend achter de microfoon. De boodschap is dat je hier niet alleen wiskunde en Frans leert, maar veel mogelijkheden krijgt om je talenten te ontwikkelen en er plezier aan te beleven.

Vervolgens werden de mentoren voorgesteld die allemaal met een smoes kwamen waarom ze te laat op school waren gekomen. De een had de accu van zijn fiets niet opgeladen, de ander had zijn boeken op een pakje drinken gepropt dat was gaan lekken. Een knipoog naar het schoolleven naast een mooi, maar serieuzer verhaal dat onderstreept hoe belangrijk we veiligheid binnen school vinden. En, de rector verscheen op het toneel. Die dame waar je geen les van krijgt, maar die een belangrijke rol heeft. 

Miriam Ruigrok stelde zich voor en verklapte dat ze net als veel van haar collega’s best een beetje zenuwachtig is als het schooljaar weer start. Ze had de afgelopen week genoten van autocoureur Max Verstappen en hardloopster Femke Bol, die hun topprestatie niet hebben bereikt zonder ongelooflijk veel oefenen. ‘Oefenen, oefenen. Willen is kunnen!’, zei ze. ‘Ga voor goud!’

De meiden zongen nog een liedje en toen was daar het moment dat B1a, V1b en al die andere groepen op afroep met hun mentor mee mochten. ‘Beste ouders ga nou niet uitgebreid knuffelen en emotioneel doen want dat kan niet ten overstaan van …..’ Dus zag je de onvermijdelijke telefoon voor een filmpje of foto en her en der een boks van pappa. Eén moeder kon het niet laten en knuffelde haar zoon. Het was duidelijk met wederzijdse instemming en eigenlijk prachtig om te zien. 

Buiten arriveerden inmiddels de leerlingen uit de hogere klassen en zag je de nieuwste trend. Drie fietsers op een rij, waarbij de buitenste de middelste vast houdt. Als teken van innige vriendschap? Misschien, maar vooral om de elektrische fiets in het midden zijn energiebesparende werk te laten doen.

Arjen van Ginkel
Docent geschiedenis